
agarrar [Lln. y Sb. Cp. Ac. Qu. Ay. y Ll. y Tb. y Sm. y Cd. y Pr. y An. y Cv. Tox. JH.]
Al catarru da-y col xarru, y si ta bien agarráu sidre o vino calentáu. [LC.]
Bono ye d’ello con d’ello, garra’l burru y ve por ello. [LC.]
Cuando caiga la fueya yá s’agarrará a la caña. [LC.]
Cuando la nublina ta n’Artusu, la muyer puede garrar la rueca y el fusu. [LC.]
El día Santiago tira la mosca la vaca y gárrala’l caballo. [LC.]
Per San Simón dexa la pértiga y garra’l timón. [Qu (LC).]
Q’él solo puede fer guerra / anque sía al Tamerlan / y garrar la Berbería.
JyT 57
Cadun garra la so llanza.
Batalla C 227
Tantes voces como dabes / entendí que vos garrabes.
Los Trataos 30