méricu [y Ac y JH.] méricu / a [Llg.] médicu [Pa. Ay. y Md.] médicu / a [Lln.]
El bon mélicu ha ser vieyu y el tocín ha ser aneyu. [LC.]
Pal mal de muerte non hai mélicu qu’acierte. [LC.]
Has mirar po la salú, el médigu tou sos tú. [LC.]
¡Ay, mélico del alma!.
El Ensalmador 73
Acudieron delixentes / el melicu y ceruxanu.
La enfermedad 142
Sinon los enfermos los que necesiten de mélicu.
San Mateo 30