cupín [y Ay. Ri. y Tb. Sm. Vf (Cv).]
Quien primero va al molín, primero muele so copín. [Canella. ALl (Esfoyaza).]
Mió madre para casame mandóme un copín de fabes y después que me casó mandóme rascar les ñalgues. [ALl (Esfoyaza).]
De lo que sobró apañucaron doce copinos.
San Mateo 57