diñeru [Cl.] dineiru [Tb. Sm. Md. Pzu. PSil. Cd. Tox. Oc.] +diniru [Ay. JH.] dinero [Llg.] //dieiro [Eo. Mánt.]
Cartera sin dineru llámase cueru. [LC.]
De ferreru a ferreru non pasa’l dineru. [LC.]
Cuandu you tenía dineiru chamábame Don Tomás; agora que nun lu tengo chámanme Tomás ná más. [Sm.]
De xineru a xineru va’l dineru pal banqueru. [LC.]
Dineru llama dineru. [LC.]
El diniru dell ruin gástase dos veces. [JH.]