atoldáu, ada, ao

Pp. de atoldar
Anubarrado, con indicios de tormenta [Ll.] . Nublado [Lln.]
Caído, tirado [Pr.] : Aquel ventón dexó tol maíz atoldáu [Pa.]
Baldáu [Pr.]
Oscurecido, empañado (la voz, el cielo, la vista, un cristal) [/Mánt/.] . “Dícese de la vista cuando no se ve” [Lln.] .

+atoldéu expresión metafonética [Ll.] toldáu [Lln. y Pr.] //toldao variante gallego-asturiana [Mánt.]

Documentación literaria

Entre ñublados de polvu / q’el día toldadu fan.
Batalla C 228