
parar [Cg. Ac. Sr. y Ay. y Ri. y Tb. PSil. Cd. R. AGO. y Gral.] pariar [y Pr.]
La muyer y la gallina aparadina. [LC.]
El que pa probe ta apuntáu, lo mesmo-y da correr que tar aparáu. [LC.]
¿...Lles más veces aparen en conseyo?.
HyL 21
Cuando apara fan les piernes.
El Caballo 83
Y non apara ‘nella so atención.
San Mateo 50
Dixo á los vientos y á la mar q’aparasen.
San Mateo 28