
gurgutar [y Cb. y Cp. Llu. y Ac. y Llg. Sb. y Ll. Ay. Ri. Qu. y Tb. Sm. Md. Cn (MG). Cd. Pr. Pr. Cv. Vd. Oc. /Eo. Mánt/. JH. R.] gurgutiar [y Sr. Ay.] gargutar [Md.] gorgutir [Pb. LV. Lln. Os. Pa. y Ar. y Tb. y DA.] gurgutir [Lln. Pa. y Tb. Cv.]
Non quixo gurgutar d’agradecido.
HyL 29
Ya denguno gurguta á la so xente.
Judit 194
Nin siquiera s’atrevia / a quexase y gurgutar.
Batalla C 218
Naide gurguta.
La Paliza 253
Mira comu non gurguta.
Los Trataos 35
Xesús non i gurgutó palabra.
San Mateo 61
Pero Xesús non gurgutaba palabra.
San Mateo 115