
uyer [Sm. Pzu.] ouyer [y PSil. Oc.] oer [Cg. As.] auír [Md.] auyir [Sm.] oír [Lln. Md.] ouguir [Tox. /L’Espín (Oc). Eo. Mánt/.] ougüir [/Mánt/.] ouír [Md.] ouyir [Cn (MG). Sl. Cv.] oyir [Lln. y Ay. JH. Min.] uír [Cl. Tb. An. Cd. y Pr. Vd. R.] uyir [Cl. Sm. Cd. Sl.]
Non hai pior sordu que’l que non quier oyer. [LC.]
El qu’escucha su mal oe (sic). [Cg.]
Al que nun fala Dios nun lu oi. [LC.]
El que diz lo que quier oye lo que non quier. [Lln.]
Al oyer isto’l rei Heróes.
San Mateo 4
Nin oyerá dangún la so voz.
San Mateo 44