pranta [Tox. /Eo. Mánt/.]
Al que bona planta tien todo-y queda bien. [LC.]
Y aquel que gastaba plantes / ya non puede facer piernes. La Enfermedad 140
Y aquel que gastaba plantes / ya non puede facer piernes.
Non sías bobu ponlu en planta. Los Trataos 14
Non sías bobu ponlu en planta.