
rumendar [Bab. PSil. Sl. Tor.] rumindar [As. Oc.] arremendar [Os. Llg. Sb. Ay. Qu. y Tb. Sm. Cv. Pr. JH.] arromendar [Bi. Qu. Cv. /Eo. Mánt/.] arrumendar [Sm. PSil.] romendar [y Cv.]
El qu’arrumienda con viecho, pierde filo y pierde tiempo. [LC.]
Remienda’l sayu y pasarás el añu, vuélvelu a remendar y volveráslu a pasar. [LC.]
Arremiendando sos redes ena barca.
San Mateo 11