
sufitar [Ll. Tb. Gr. Ce. Pr. Cv.]
Val más criar que sufitar. [LC.]
Sofitados é na barba / unos bandurrios pequeños.
Ex Carlos III 107
Si se sofita al primeru, mirará de soslayu al segundu.
San Mateo 20
Al que yo diés un besu, aquisi ye, sofitáilu.
San Mateo 114