
aurnar [Ar.] aurniar [Ar.] orniar [Lln. Pa. Cg. y Md.] urriar [Cñ. y Cv.] gurniar [Vv (Cg). Cp. Cor. Ac. Sr. Ay. y Tb. JH. AGO.] /////horniar [Lln (P).]
“Urnear, el ruido de los cochinos”.
GP, a. 1788
Y los gochos en urniar.
JyT 112
Donde dormieron los gochos (...) y urniando d’aquí pallá.
Batalla C 229