
xenti [Cl. As. y Cd. Pr.] xentre [y Os.]
Siempre qu’ande yo caliente dame un pitu pola xente. [LC.]
Agua corriente nun mata xente, agua parada puede matala. [LC.]
Ye la xente marinera como sardina de tierra. [LC.]
Con sidre aneyo güélvese mozo la xente vieyo. [LC.]
Quien non miente non vien de bona xente. [LC.]
Pidió la Reina á aquella bona xente / que i vendiesen para so morada.
DyE 6
¿Mas q’importa si ye la xente tala...?.
HyL 21
Entós diben encontrálu le’xentes.
San Mateo 7