xunir

Uncir [Ll. Ri. Qu. Tb. Sm. Pzu. PSil. As. Dg. Gr. Oc. CSil. Mar.] : Xune las vacas ya vei semar [Tb.]
Unir [DA.] dos cosas [PSil.] . Unir, mezclar [Sm.] : Salíume mal purque nun atinéi a xunir bien lus güevus [Sm.] . Unir dos o más cosas entre sí haciendo de ellas un todo [Ri.]
Congeniar dos personas [Tb.] : Esas dos xunen mal [Tb.] .

xuñir [Gr.]

Documentación literaria

Esposáa María so ma con Xosé, sin q’antes s’hubiesen xunío.
San Mateo 3

Y’l que se xuniés co’la divorciáa.
San Mateo 16

Y xuniráse con so muyer.
San Mateo 75