Diccionario General de la Lengua Asturiana (DGLA)

(*) Puede utilizar en sus búsquedas las grafías l.l y h.

abondu, a, o

Significado

  1. Abundante [Sb.] . En abundancia [Lln. Cb. Cp. Ac. Ay. Ll. Tb. PSil. Pr. An. Cv. Vd. Tox. Oc. Mar. JH. R.] . Mucho, suficiente, bastante [Ac.] . Mucho, bastante, en abundancia [Pa. Tb. Sm.] . Mucho, de sobra [Ri.] . Mucho [Ac. Ay. Tb. Sm. Bab. PSil. As Sl.] . Bastante [Cl. Pa. Tb. Sm. Cn (MG). Cd. Sl. Pr. Cv. Vd. Oc.] : Hai abondu pan na mesa ya abonda escanda n’hurru [Tb.] . Bastante, suficiente [/Eo/. JH.] . Bastante, suficiente, demasiado [Tox.] . Bastante, demasiado [DA.] .

Variantes

abondo [Cp. Ac. Ay. Ll. Ri. /Eo/.] abondiu [Lln.] +abundiu expresión metafonética [y Lln.] +abundio expresión metafonética [Cp.] abondu [Lln. Cl. Pa. Cb. Tb. Sm. Bab. As. Cd. Pr. Sl. Cv. Vd. Tox. Oc. Mar.] +abundu / abonda / abondo expresión metafonética [Sb. Ay.]

Frases hechas y locuciones

D’abondu.[Md.] : ‘bastante’ [Md.].
Con abundancia.

Dichos, refranes y textos de literatura oral

  • Pal que non quier tien la mio suegra abondo. [LC.]

Documentación literaria

“Abonda, adj. bastante”.

GP a. 1788