El Reximientu del Príncipe

Pa los asturianos, mayormente pa los entraos n'años, El Milán ye aquel cuartel d'Uviéu au ficieron la "mili" tantos d'ellos. Pa los más mozo, nel meyor de los casos, ye'l campus onde van tolos diés estudiar un sacu d'universitarios asturianos.

Pa la ciudá, creo yo, fue una suerte contar con una solución pa facer axina un campus nuevu per onde medrar y retolicar a les entrugues que se-y poníen delantre y a la vegada esparder la ciudá espectacularmente. El vieyu cuartel del Milán ganara, como'l reximientu que-y daba nome, una nueva batalla.

Detrás d'esti reximientu, agora col nome de Principe númeru 3, hai munchos años d'historia, sieglos, pos tamos ente'l segundu más vieyu d'Europa, el primeru ye'l Soria númeru 9, de guarnición en Fuerteventura. El Milán fundóse en 1534 col nome de Terciu de Llombardía, pa guerriar nel norte d'Italia. Yeren los tiempos del Emperador Carlos V y cuenten qu'esti home dicia que'l so primu Francisco I rei de Francia y él, solo yeren a ponese d'alcuerdu nuna cosa, que los dos queríen Milán. Poro, españoles y franceses masacráronse mientres dellos años naquelles tierres.

A los tres años el reximientu de Milán tenía yá esti nome y solo lu diba camudar pol de Principe según fueren los tiempos n'España, cola República Milán cola Monarquía Principe. El casu ye que dende entós nunca dexó de guerriar y por eso ye'l reximientu más condecoráu del mundu.

Mientres los más de 150 años primeros anduvo por casi tola Europa dándo-yos palos, les más de les vegaes, a los franceses, ente elles na ocasión de la batalla de San Quintín, una de les más dures y nomaes. Tornáu n'España, participó na guerra de Sucesión y tamién na de Portugal. Dempués mandáronlu p'América pa enfrentase a los ingleses en Mobile. Na guerra d'Independencia tuvo de too, cayendo un batallón prisioneru de los franceses que los unviaron pa Francia au les pasaron de tolos colores.

Les Guerres Carlistes tamién lu vieron en combates abondos y pasaes éstes participó na Guerra d'Africa al llau del Xeneral Prim na nomada Batalla de los Castillejos, onde paez a vegaes que na más hubiere voluntarios catalanes. D'ellí tornaronlu pa Cuba, onde los sos soldaos, como toos, pasaron les de San Quintín sin que, pol tiempo pasáu, la vieya experiencia-yos sirviere de consuelu.

En Marruecos, faltaría más, tamién tuvieron, y na nuesa desdichada Guerra civil aniciaron nel cercu d'Uviéu pa siguir llueu, mientres los tres años que duró, per tol país. Cuando finó la Guerra tornaron pa Asturies au tuvieron de guarnición esperando ser llamaos otra vegada al serviciú de la nación. Son yá más de cientu venti años n'Asturies, esto ye, el Reximientu ye una de les instituciones más antigües del Principáu.

Vien tolo anterior porque estos últimos diés desendolcóse nel acuartelamientu del Principe númeru 3, que lleva'l nome del nuesu épicu "Cabo Noval", la ceremonia de Toma de mandu del ñuevu coronel del Reximientu, Manuel Pérez, quien, d'aniciu, ye más que probable que lo faiga perbien porque anguaño, l'Exercitu español, amenorgáu y con pocos reximientos, pon al frente d'estos a oficiales perpreparaos, con cursos, idiomes y, lo más importane, experiencia n'operaciones, como ye'l casu del coronel Pérez.

Y ye que los últimos tiempos camudaron el país, y con ello tamién les sos instituciones, como les sos Fuercies Armaes, nel casu que nos ocupa el reximientu del Principe. Fai venticinco años España entamaba'l so esplegamientu nes tierres de Bosnia i Hercegovina, país que pasaba entós per una guerra civil y relixosa de les peores que se recuerden. El Principe marchó p'allá nel 95 como un reximientu ensin esperiencia n'operaciones y, por qué nun dicilo, un pocu acobardáu polo que pudiere asoceder.

Los seis meses que tuvo ellí fueron una revolución. Sobretou porque pescanciaron que había que ponese les piles y tamién porque, trabayando con fuercies d'otros países, güeyaron que tenién la posibilidá de desendolcar les mesmes capacidaes profesionales que los sos collacios estranxeros. Pa cuando tornaron yeren otros. Dende'l coronel al soldau más modestu.

Dende entoncenes el Principe, o un cachu d'él, cola n'operaciones más o menos cada añu y mediu. Ye una unidá conocida y valorada. Los sos homes y muyeres desplegaron nestos años, amás de Bosnia, en Kosovo, en Afganistán y nel Llíbanu. La unidá cuenta en Prubia con un acuartelamientu ampliu y modernu, y tamién con un campín de maniobres muy prestosu que-y permite trabayar a diariu nel adiestramientu de los sos dos batallones y la instrucción de toos y caún de los soldaos que güei formen parte d'él.

Bienviníu Coronel Pérez. Esfrute del honor que tien al mandar esti reximientu tan prestixosu y qu'en dos años, dientro lo posible, lu entregue col preste del deber cumplíu.