Nel solar zaragozanu
Güeyaba va dellos díes nuna entrevista radiofónica a Kiko Arregui, eminencia de les terapies reparadores en conxelaciones, manifestase sobro Zaragoza como'l llugar u más fríu pasara, pa pasmu de la entrevistadora, puestu que, nel so pasáu, figuren espediciones al Polu Norte y al Everest como miembru del Grupu Militar de Montaña.
Dicía Arregui qu'al Polu vase preparáu con un equipamientu especial, mientes qu'en Zaragoza salse relaxáu y, a media mañana, el Moncayu, esi vientu qu'enantes de llegar al monte neváu llámase cierzu, ataca de sópitu dexando al piatón despreveníu a mercé de los mordiscos del alientu xélidu del Norte. Ye lo qu'hai.
Güei soplaba'l Moncayu en Zaragoza; mañana dicen que más. Nun había pasiantes pelos bulevares, namái caminantes apresuraos, a les arandines unos y otros encorvaos escontra l'emburrión soplador, según la direición. Y a min viénome la imaxe de la Princesa d'Asturies, quién sabe si d'instrucción pelos espacios al abertal del Campu de San Gregorio.
Y ye que, n'Academia Xeneral, prima'l programa, tanto que, a vegaes, tengo pensao que nella s'inspiró'l desapaecíu Xulio Anguita p'aquella lletanía de so de "programa y programa". Y ye qu'ehí, na Xeneral, la más principal fazaña, cuando sopla'l Moncayu, nun ye obedecer, sinón sobrevivir, porque nesi campu, espresión de lo que se conoz como estepes aragoneses, nun hai abellugu pal cadete, flaxeláu pol vientu n'hibiernu y azotáu pola sede nel branu. Una redolada que complementa'l programa pa forxar el calter de los futuros oficiales, y que, ensin dal dulda, va dexar buelga indeleble na personalidá de la heriede, como yá lo ficiera col pá y el güelu.
En díes como'l de güei, col Moncayu neváu añediendo un plus de fríu a esi vientu yá de por sí xeláu, les práutiques conviértense nun supliciu au nin siquier ye posible comer caliente, pues nun hai fornillu qu'aguante los embates d'Eolo, y, una vegada preparáu'l condumiu, una ráfaga inoportuna vien a sazonátelu col polvu del Castellar. Capacidá de sufrimientu.
Labordeta, en tiempos crepusculares del réxime vieyu, fizo canciu de los sos secanos, espropiaos pa beneficiu de la defensa d'España, y agora tamién d'Europa, y los que perellí pasen, ente'l xelu y el güelpe de calor, salen con un temple estremáu, como marca l'himnu de la Casa, con un calter cinceláu a güelpe de ráfaga de Moncayu, y, con toa seguridá, la Princesa d'Asturies, va salir forxada en forma positiva d'estes esperiencias del solar zaragozanu.
Debe rellenar todos los datos obligatorios solicitados en el formulario. Las cartas deberán tener una extensión equivalente a un folio a doble espacio y podrán ser publicadas tanto en la edición impresa como en la digital.
Las cartas a esta sección deberán remitirse mecanografiadas, con una extensión aconsejada de un folio a doble espacio y acompañadas de nombre y apellidos, dirección, fotocopia del DNI y número de teléfono de la persona o personas que la firman a la siguiente dirección:
Calvo Sotelo, 7, 33007 Oviedo