cuzpir [y Lln.] cuspiar [y Pr.]
El que cuspe p’arriba, cáe-y en focicu. [LC.]
Cuantu mas cuspi en rostru. Misterio Tr 130
Cuantu mas cuspi en rostru.
Entós entamaron á cuspilu na cara. San Mateo 116
Entós entamaron á cuspilu na cara.