encoer [Gr. y Pr. y Cd. Tox.] encuyer [An. Vd. y Oc.] encocher [Qu. Tb. PSil.] encucher [Sm. Bab. Pzu. Md.] incucher [As.] encuyir [Llg. y Ay. Ll. Min.] /////encoller [Lln.] encueller [Lln.] encuellir [Lln.]
Encuéyete que xela y ye la manta vieya. [Recuerdos (CyN).]
En abril encueye la vieya el mandil. [LC.]
Disimule y encueya los costazos.
DyE 11
Cuando bien seguru está, y encuéyese y non apuslla.
JyT 63
Y retuércese y s’encueye como vara d’avellanu.
La Paliza 263
Y me espavoro y m’aturdo / y atochecido me encueyo.
Misterio Tr 133