aneyu [LV. Cg. Sb. Cv. y JH. R. DA.] aneyu / a [Lln.] anechu / a [Tb. PSil.] anechu [Qu. Sm. Cn.] aneichu [Tb. Bab.] +aniyu / aneya / aneyo [Ri.] ///aneixu [Bab.] anejo (sic) [Ac.]
Con pan tienru ena masera y sidre añeya en llagar, bona llacuada t’espera y bon sabrosu pasar. [CyN (Recuerdos).]
Con sidre aneya, vuélvese moza la xente vieya. [CyN (Recuerdos).]
Con sidre aneyo güélvese mozo la xente vieyo. [LC.]
Si has llegar a vino aneyu, faite ceo vieyu. [Fabriciano.]
Mientres que’l mundo sea mundo y dé’l sol entre les peñes, en el llugarín de Llue ha d’haber moces aneyes. [Vigón (Folk).]
El bon mélicu ha ser vieyu y el tocín aneyu. [LC.]