xueves, el

Jueves [Cg. Cp. Ac. Llg. Sb. Ay. Ri. Qu. Tb. Sm. Bab. Pzu. PSil. As. An. Pr. Ce (Mn). Vd. Oc. /Eo. Mánt/. JH.] .

xuevis [Pr.] xuovis [Pr.] xuövis [As.] fueves [y Cg.] //xoves variante gallego-asturiana [Eo. Mánt.] xuavia [Ce (Mn).]

Xueves de comadres, xueves de compadres, xueves de lla cena (.[JH.]: Jueves santo’), xueves ell gordu, xueves llarderu, xueves santu.
Nun ser cousa d’outru xueves.[Tb. Sm.]: No ser extraordinario aquello de que se habla.
La semana de cuatru xueves.[Ay.]: Jamás.
Nacer un día de Xueves Santo.[LC.]